Przez gminę przebiegają drogi o znaczeniu krajowym i międzynarodowym: Wadowice – Przemyśl, Gorlice – Dukla oraz Tarnów – Gorlice – Konieczna - najkrótsza droga z Polski centralnej na Słowację, Węgry i dalej na południe Europy. Do granicy ze Słowacją jest 30 km.

Gmina Gorlice tworzy powiat gorlicki, który graniczy: od zachodu z powiatem nowosądeckim, od północy z powiatem tarnowskim, od wschodu z powiatem jasielskim, od południa z Republiką Słowacji.

Pod względem geograficznym gmina Gorlice leży na pograniczu Pogórza Ciężkowicko - Bobowskiego i Beskidu Niskiego oraz części Dołów Jasielsko - Sanockich. Dzięki temu krajobraz jest zróżnicowany, malowniczy i atrakcyjny dla turysty: górzysto – lesiste południe wokół Bielanki i pagórkowata część pozostała. Oddziela je dolina rzeki Ropy, wzdłuż której przebiega droga z Nowego Sącza, przez Szymbark, Ropicę Polską, Gorlice, Klęczany, Biecz w kierunku Jasła.

W gminie Gorlice odnajdziemy wszystko to, co jest charakterystyczne w krajobrazie, klimacie, florze, faunie, architekturze sakralnej, etnografii, tradycji i dziedzictwie kulturowym całego regionu gorlickiego, zwanego Ziemią Gorlicką.

Rosną tutaj lasy mieszane, będące pozostałością dawnej Puszczy Karpackiej: buki, jawory, graby, świerki, jodły, sosny, dęby, brzozy, osiki i wiązy.

Specyfiką gminy Gorlice, podobnie jak regionu, jest dwukulturowość. W paśmie podgórskim wsie nad Ropą od wieków zamieszkiwali Pogórzanie. Do dnia dzisiejszego pielęgnuje się pogórzańskie tradycje w Bystrej, Dominikowicach, Kobylance, Klęczanach, Kwiatonowicach, Ropicy Polskiej, Stróżówce, Szymbarku i Zagórzanach. Natomiast wieś Bielanka, położona już w zachodnim skrawku Beskidu Niskiego – to stara wieś łemkowska, wręcz brama Łemkowszczyzny, krainy Łemków – grupy odrębnej etnicznie i wyznaniowo od pogórzańskich Polaków.

Naszą gminę wyróżnia również bogactwo wydarzeń historycznych – z tymi najbardziej znanym: „przełomem pod Gorlicami” w maju 1915 r., przełomową bitwą I wojny światowej na froncie wschodnim.